بررسی تأثیر محافظه‌کاری حسابداری بر کارایی سرمایه‌گذاری با لحاظ عدم‌‌‌تقارن اطلاعاتی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر محافظه­کاری بر کارایی سرمایه­گذاری با لحاظ عدم‌‌‌تقارن اطلاعاتی است. همچنین‌، رابطۀ محافظه­کاری و شیوۀ­ تأمین مالی در شرکت­های کم­سرمایه‌گذار بررسی می­شود. به‌منظور سنجش محافظه­کاری از الگوی باسو استفاده شد. همچنین، اندازه‌گیری متغیر عدم‌‌‌تقارن اطلاعاتی، با استفاده از الگوی ونکاتش و چیانگ انجام پذیرفت. به‌منظور انجام پژوهش از بین شرکت­های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران 78 شرکت در بازۀ زمانی 1385 تا 1393 انتخاب‌ و آزمون شد. برای آزمون فرضیه­ها از الگوی رگرسیون چند‌متغیره استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه­های پژوهش نشان می‌دهد ‌تأثیر محافظه­کاری بر کارایی سرمایه­گذاری باوجود عدم‌‌‌تقارن اطلاعاتی، بیشتر است. عدم‌‌‌تقارن اطلاعاتی بین سرمایه­گذاران موجب اعمال محافظه­کاری بیشتری در گزارشگری مالی می­شود. همچنین، باید به این نکته توجه داشت محافظه­کاری نیز عدم‌‌‌تقارن اطلاعاتی را کاهش می­دهد؛ بنابراین، محافظه­کاری در شرکت­هایی که سرمایه­گذاری کمتر از حد انجام می­شود، سرمایه­گذاری آتی را از طریق کاهش هزینه­های تأمین مالی افزایش می­دهد. علاوه بر این، یافته­ها نشان می‌دهد محافظه‌کاری با تأمین مالی آتی از طریق بدهی و آورده سهامدار در شرکت­های کم­سرمایه­گذار رابطۀ مثبت و معنادار دارد